X-tra reisjournaal: Mont Ventoux in Noorwegen

Niks Trolltunga en hutje Stavali maar fietsen! Mijn benen deden nog zo zeer van die 1500 meter afdaling dat ik dacht het is beter om even niet te lopen. Dus dinsdag 100 km naar Eidfjord gefietst, natuurlijk weer een prachtig tochtje langs de fjord, vrijwel vlak en aanhet eind van de dag een bezoekje gebracht aan het Eidfjord Nature Senter. Over klimaat, flora en fauna in Noorwegen, niet oubollig maar super mooi gedaan. Helemaal belevings- en ervaringsgericht met als hoogtepunt een 3D film van 20 min. over de Hardangervidda. Gefilmd vanuit een helicopter met 5 camera's. Alsof je zelf in die helicopter zit, geweldig en eigenlijk die hele Vidda goed gezien. En nu zelf nog. ....
Dus vanochtend om half acht begonnen aan mijn 25 km klim van 0 naar 1300 meter, gem. 8 procent. Gezien de temperatuur, 25 graden, leek het mij goed om vroeg te beginnen. Ja, wie had dat nou kunnen denken in een hemdpje over de vidda. 's Winters kan het extreem wel -40 worden...
Het eerste stuk zou het zwaarst zijn ..... Bij de tweede tunnel was een lawine geweest (jaren gelen al) op het weggetje om de tunnel heen. Die weggetjes er omheen neem je als fietser. De mevrouw van de tourist informatie had gezegd dat ik mijn fiets gewoon over de afzetting heen zou kunnen tillen en ook over de rommel van de lawine. Dus zo gezegd zo gedaan. Maar ik was nog niet de hoek om of er lag een berg zooi op de weg, geen denken aan dat ik daar mijn fiets overheen zou krijgen. Dus terug en alsnog door de tunnel. Wel een geluk dat die zooi aan het begin lang en niet aan het eind. Stel je voor om 3 km voor niets omhoog te gaan en dan terug te moeten. Ik dus alsnog de tunnel in met 6 km per uur omhoog. Gelukkig was het nog heel rustig en nauwelijks verkeer anders had ik het vreselijk gevonden. En zo ging het klimmen eindeloos door, ik vond het berezwaar, deze klim komt wel in de categorie van de zwaarste inspanningen die ik tot nu toe heb gedaan. Een paar km voor ik op het hoogste punt zou zijn, na 3,5 uur klimmen, was ik leeg en moest ik echt rusten en, al had ik al 2 mueslirepen op, boterhammen eten. Dat deed me goed en vervolgens onder het genot van een spinningmuziekje het laatste stukje soepel omhoog gefietst. Maar ik was heel blij dat ik er was ! Ik heb in die klim volgens mijn harstlag meter 1830 calorieen verbruikt, totaal vandaag overigens 2700 met een vetverbruik van 27%.
En daarna was het een feestje om de rest van de tocht over de Vidda te fietsen. Het is zo' n kaal en ruig landschap wat het heel speciaal maakt. En met deze zon, glinsterende meertje en de vergezichten op de gletschers en omringende bergen werkelijk super. Wederom heel veel geluk om zo de Vidda te kunnen ervaren. Mont Ventoux in Noorwegen: in Eidfjord werd gesproken over het "maanlandschap" bovenin en vandaar de vergelijking met de Mont Ventoux, ook vanwege de wind die ik tegen had. De klim, de temperatuur, het landschap, de wind, het had er alles van. Het is moeilijk het op foto's vast te leggen maar een impressie geeft het wel. Was er dan helemaal geen minpunt vandaag? Jawel, de weg waarover ik rijd is de enige weg over de Vidda waar dus ook alle auto's over gaan......en het is heel druk met caravans en auto's en campers.
Uiteindelijk gearriveerd in Haugastol op 1000 meter waar veel mensen aan de Rallarvegen beginnen. Maar die komen met de trein omhoog he en dalen dan af. Ik vraag me eigenlijk af of er wel fietsers zijn die aan komen rijden zoals ik.
En wat is nu die Rallarvegen? Ooit is de spoorbaan tussen Bergen en Oslo aangelegd over de Hardangervidda. Maar de Vidda is het grootste deel van het jaar gehuld in sneeuw en ijs dus je kunt je voorstellen wat een klus dat is geweest. Finse, waar ik morgen kom en waar ook een museum is over de aanleg van die spoorlijn, was toen min of meer een dorpje. Vanuit dat dorpje werd er gewerkt aan de spoorlijn. En naast die spoorlijn liep een gruisweggetje om de spoorlijn te kunnen aanleggen. En dat gruisweggetje wordt dus nu door heel veel mensen jaarlijks gefietst. Omdat het een belevenis is om zo over de Vidda te fietsen met relatief weinig moeite. Vanaf Finse, 27 km hier vandaan, daal je nl. van 1222 meter in 60 km af naar zeeniveau. En daar ga ik dus morgen aan beginnen. Voor mij vanaf hier in Haugastol in totaal 87 km waar ik 2 dagen van ga genieten. Het weer blijft steeds maar goed en uiteraard wil ik het Rallarmuseum in Finse bezoeken.
Vandaag blijf ik niet binnen mijn budget.....ik heb een mountain room voor 320 NOK incl. ontbijt dus dat valt best mee. Maar ze hebben hier steenoven pizza die er echt goed uit ziet! Dus niks zelf koken. Hier ga ik me lekker aan te goed doen met misschien ook nog wel een glas wijn. Die kost trouwens meer dan de helft dat de pizza kost.....nou ja, vandaag heb ik het wel verdiend :-)